WYKLADY W INSTYTUCIE KATOLICKIM

Wykłdy w Instytucie Katolickim.
Dnia 3.III.2009 rozpocząu322 wykłdy w Instytucie Katolickim w Paryż ks. Remigiusz
Kurowski. proboszcz Kolegiaty Sw. Marcina w Montmorency.
Wykłdy dotycząsytuacji Kośioł Katolickiego dzisiaj i sposobów mówienia o nim jako instytucji zarazem historycznej i aktualnej. Jest to wyróżienie dla Ks. Remi
Kurowskiego, prowadząego z zapałm pracęduszpasterskąi organizacyjnąw
swej Parafii. Przytem pięno samej Kolegiaty jest dla tej pracy tłm dająym jej
odpowiedni poziom i natchnienie. Spotkania, które siętam odbywajądotycząobecnego stanu społczeńtwa i jego stosunku do obecnych problemów, jak np.
"Pracy w Niedzielę, której powszechne wprowadzenie stanowiłby kolejne za-
grożnie dla żcia rodzinnego i osobistego człwieka. Na szczęu347 cie, sprawa, jak
słchać upadł w Izbie Deputowanych.
Drugi Wykład nosi tytuł" ENTENDRE PARLER DE L EGLISE"
- enracinement historique et immersion sociale.
Mówią po polsku " Trzeba by o Kościele mówiono"!
(zakorzenienie w historii i zanurzenie społczne)

Celem WykłAdu I jest ,:
umiejęnośu263 orientacji w przestrzeni społecznej i prywatnej (osobistej? a także
umysłwej i symbolicznej.

Celem Wykłdu II. jest : orientacja na poziomie historycznym i socjologicznym.
Poziom historyczny dotyczy Ekkleziologii z powodu wyzwania jakie stanowi dzie-
dzictwo dziejowe przyjęe przez Kośiół czyli Tradycja,;
Poziom socjologiczny dotyczy sprawy jednośi (komunii) oraz głszenia/ wiary/(ewangelizacji) czyli misji ( posłnnictwa).

Istniejątrzy poziomy rozważnia sprawy :
- poziom śiecki
- poziom osobisty(indywidualny)(wewnęrzny)
- poziom kapłńki(ecclesiastique)(kośielny?)

Istnieje zbieżośu263 mięzy poziomami - śieckim i kośielnym - np. Rady Biskupów
działjąkaża wedłg swego uznania,śWe Francji mamy do czynienia z "balkaniza-
cjąKośioł : każy biskup jest panem swej Diecezji - panuje wię rozdrobnienie.

- EKKLEZJOLOGIA(nauka o Kośiele) DZIELI SIęNA DWIE PŁSZCZYZNY :
a/ historyczną b/ socjologiczną

Kośiółna przestrzeni historii podjąu322 proces cywilizacyjny;
Kośiółma za zadanie "humanizację ludzkośi.
W przeciwieńtwie do pogańkiej Starożtnośi stoi śiadectwo Męzenników; jest to inny stosunek do ciał. Jużw Jerozolimie (w religii żdowskiej) byłon inny.

Sw. Benedykt wprowadziłw swej Regule zasadę: 3x8( dzieląądobęna 3 częu347 ci) -
- 8 g. pracy - 8 g. modlitwy- 8 odpoczynku(?) i żcia w zgodzie z otoczeniem i przyrodą
Znane wszystkim Hospicjum w Beaune( w Burgundii) miał od począku zasadęiż
chorzy są"krółmi". Podobnie ma sięrzecz z Dziełm Matki Teresy z Kalkuty.

Wystęujątu róże problemy np. panująa opinia o "bogactwie Kośioł" - co jest uważne za negatywnącechę

Ekklezjologia dotyczy teżfaktów duchowzch - co jest obecnie uznawane przez socjologię
(patrz A.Piette " Fakt religijny stanowi częu347 ćhistorii")
Tutaj mamy do czynienia z zagadnieniem wartośi( prawdy) Archiwów.( przykłd arbp.
Stanisłwa Wielgusa mianowanego przez Papież na zasadzie polecenia Nuncjusza
Apostolskiego w Polsce abp. J. Kowalczyka. Taka sytuacja nie powinna miećmiejsca
aby Nuncjusz byłjednocześie biskupem kraju swego urzęowania!

PARADYGMATY = CZYNNIKI STAŁY

Stały jest np Paradygmat Wiary, który powraca w kolejnych pokoleniach.
Stałym także paradygmat Człwieka, dwoisty, bo dotyczy Męu380 czyzny i Kobiety.
Stałym teżparadygmat Trójcy świętej troisty, ze względu na 3 Osoby Boskie.
-"- również paradygmat księży i świeckich ( dziś już przedawniony)
-"- teżparadygmat księży i ochrzczonych
-"- wreszcie paradygmat wyświęconych i ochrzczonych.
-" - ostatni paradygmat Raju Utraconego.

Od czasów Karola Wielkiego do XIIIgo w. trwał paradygmat Chrześcijańtwa i częto przymusowego nawrócenia. Trzeba tu jednak uwzględnić ducha epoki

B / DZIAŁANIE DUCHA SW.sprawia iż zmienia się nasza tożsamość
Ekklezjologia pozwala nam widzieć mniejwięcej jasno Człowieka (antropologia)
Aspiracja religijna tzn że każda religia uważa siebie za absolutną (posiadającą całą prawdę)
- Dla głoszenia Dobrej Nowiny - Kościół zachowuje się jak wahadło.
- Ekklezjologia głosi jedność w rpżnorodności co ją ubogaca.


-------------------
p.2
WYKŁAD 4 PIERWSZE WSPÓLNOTY CHRZESCIJANSKIE.

I. RÓŻNE KOSCIOŁY WEDŁUG ZAPISU NOWEGO TESTAMENTU.

1/ Wspólnoty chrześcijańskie wyrastały z jednego pnia choć różniły się między sobą(były różnorodne?)
Ożywiała je wspólna Wiara. Fakt WIERZENIA jest podstawowy.,Mówienie o Bogu ustawia nas w Eklezjologii.
Podejście Wierzenia jest jakby z perspektywy tak aby Mowa (Slowo?) była teologiczna.
a/ Galilejczycy uczniowie Jezusa- oczekujący zapowiedzianych przez Niego wydarzeń, Brak im wizji CZASU.
W oczekiwaniu organizują się (patrz List św. Pawła R.II.w.2-7, R.IV.w.32-35) :
Łamanie Chleba m Łodlitwa i Braterska Wspólnota (Communion) - reakcja Apostoła Piotra na postępek Ananiasza i
Safiry.
DZIEJE APOSTOLSKIE :ROZDZIAŁ V w. 12-14.- Cuda zdziałane przez uczniów Apostołów.Pod portykiem świątyni nikt
nie śmiał do nich się przyłączyć.
Te WSPÓLNOTY CHRZE.CIJANSKIE powstawały według wzorca żydowskiego tak. że nie można było ich odróżnić
zewnętrznie. Piotr Apostół zajmuje wśród nich główne miejsce. Kherygma - śmialość. kt(ra kosztowała ich życie.

b/ Hellenicy -(Grecy) wykształceni w kulturze greckiej łieli innz stosunek do Swiątyni i Prawa Żydowskiego.
Było międz nimi wiele sporów i można było się spodziewać- rozłamu.

c/ Grupy "wyrojone", które opuściły Judeę zaraz gdy tylko zaczęły się prześladowania.Były to grupy po 4 do 8 osób
głoszące Dobrą Nowinę. każda na własną rękę. Piotr i Jan wostali do nich wysłani aby zatwierdzić oficjalnie Nawrócenia.
Kładli na nawróconych ręce i Samarytanie otrzymywali Ducha Sw.
"Kościół w Jerozolimie - pierwsi męczennicy - gwałtowne spory(?))- Piotr zostaje uwięziony ale następnie uwolniony w
cudowny sposób.
Sw Jakub Mniejszy, jako z rodziny Jezusa, zostaje odpowiedzialnym za wspólnotę, Okazuje się nieustępliwym wobec
"Helleników" Stawia kwestię : Wierzyć - tak- w Ducha św.. Czy jednak można współżyć w jednej wspólnocie?
Jest to kwestia aktualna do dziś( żywność Kaszer czy wolność) > osobny stół od czasów Apostolskich.
Czy Kościół może łączyć obrzezanych z nieobrzezanymi?.
"Poganie" gromadzą się wokół Pawła. Chodzi tu o podejście do Chrztu udzielanego przez Jana Chrzciciela
i o podejście do Zakonu(Prawa)..
W Antiochii Dobrą Nowinęgłoszą przez 24 lata Tymoteusz(obrzezany) i Tytus(nieobrzezany).
Gdzieś w roku 50A.D.wybucha w sprawie obrzezania gwałtowny spór między Piotrem a Pawłem.Dochodzi do rozejscia
się.
DZIEJE 21 - Zatem kwestia Poszanowania Różnic wyłania się od samego początku.
"Judejczycy"wychodzący od rzeczywistej Tradycji- bronią się od wpływów "Hellenickich", Hellenicy według nich sieją
zamięszanie(niepokój?) i zmuszają do stawiania sobie prawdziwych pytań tyczących Wiary w Chrystusa!
Duch św. popycha ich by szli do wszystkich innych.

OKRES POST-APOSTOLSKI zaczyna się koło A.D. 80.
Powstają trzy prądy myśli "paulińskiej ".
- Łukasz Ewangelista przedstawia wyidealizowany portret Pawła.I nie
bardzo pozytywny św.Piotra. Pisze po to by przedstawić Plan Pana Boga.Nie wspomina wogóle o Listach Sw. Pawła
Należy tu zestawić i rozważyć różnice które przynoszą coś dla Jedności!
- W Listach św.Pawła Do Kolossan i do ... Kościół jest przedstawiony jako Ciało Chrystusa.
- Trzeci prąd myśli - duszpasterski - reprezentuje Tytus. (wygasa on w 3im w, po Chr.)
Spory z Żydami trwają. Występują potrzeby organizacyjne oraz struktury społecznej i kościelnej.

WSPÓLNOTY JOANNICKIE.
(Joanici= uczniowie Jana Chrzciciela osiedli w Efezie i istnieli aż do 3go w.po Chr.Uważali Jana za Mesjasza)
Wspólnoty Johannickie - opierały się na Ewangelii Sw. Jana Ewangelisty.
Rozdział 9,16. - prymitywny antyjudaizm,ponieważ ich religia (Żydów)jest powierzchowna,"ich święta"...(?)
Chrześcijanie nie interesują się już Prawem(Zakonem).Synagoga Diabła! Jest to rodzaj antyklerykalizmu.Niejako
wzmocnienie muru nienawiści.
Wspólnoty Ewangelisty Mateusza - "Wszystko musi być wypełnione"(Mathieu 5.18) " "Ty jesteś opoka i na tej opoce
zbuduję Kościół mój ... . Tradycja jest tu obecna w wysokim stopniu , a Kościół ma się tu bardzo dobrze.
Smierć "Filarów" chrześcijaństwa ( Ap.Piotra i Pawła) "Swiadków bezpośrednich. którzy znali Jezusa.
Ewangelia św,Mateusza była przez długi czas zaniedbana.
Nie należy zaniedbywać Wiary (jedynej), ani też Różnicy. o której stanowi rozmaitość kultur.

II. TOŻSAMOść OPARTA NA WIERZE W CHRYSTUSA I ZAZNACZONA POPRZEZ CHRZEST.
1/ Wiara. Kościół i Słowo Boże.
a/ Stosunki między Kościołem i Wiarą.
b/ Wiara wyprzedza Kościół - Chrystus wierzy w Ojca.
Kościół czerpie z wiary judaizmu m ale Wiara ożywia Kościół tak w znaczeniu pozytywnym jak i negatywnym.
Wykracza poza ramy Kościoła - Chrystus wierzy w Ojca - Wiara zatem wykracza poza struktury kościelne,
Zeszyty do zapisywania intencji modlitewnych wyłożone w kościołach oznaczają Nadzieję i Wiarę osobistą.
i prośbę o modlitwy we Wspólnocie. Kościół odradza się sam przez Wiarę w Chrzest św.
Wszystko jest nam dane! Wszystko należy przyjmować przez całe życie.

Wiara ożywia Kościół w sposób pozytywny - Wiara przyjęta jest już wezwaniem ku przyszłości .Każde wydarzenie ją
zmienia. Osoba ochrzczona nie zastyga w danej jej wierze. ale - dana nam wiara - przyjęta jest Wiarą czynną.

Miejscem Słowa jest nauczanie (głoszenie kazań) i Eucharystia. Słowo Boże jest znakiem porozumienia się
z Bogiem obiektywnie danym i subiektywnie otrzymanym. Kościół jest zarazem Znakiem i Srodkiem(sposobem?)
Słowo dokonuje (performante?) i jest subiektywnie otrzymywane(odbierane?) przez każdego.
Nie należy pomijać CZASU jako czynnika.
Kościół niesie skarby zawarte w Slowie obiektywnie danym na zasadzie skuteczności ( subiektywnej)Słowa Bożego.
Rzeczywistość Kościoła mieści się między Obiektywnością a Subiektywnością Porządku do którego się odwołujemy tj.
gdy posiadamy Swiadomość subiektywną oświeconą.
- Słowo Boże jako miejsce Narodzin Kościoła - przez wodę i płomień.

DZIEJE APOSTOLSKIE.
A/ W DZ. APOST. mamy 4 rodzaje Chrztu odpowiadające 4 opowieściom o Zesłaniu Ducha Sw. :
- "Dary Ducha były rozsiane wszędzie." - z kazania Piotra Ap
.Dz. Ap. 2.1-5; 36-39 / Dz.Ap. 8,12-17 / Dz.Ap. 10, 44-48 / Dz. Ap.19, 1-7

B/ Relacja do Ducha Sw.

C/ Dwie Tradycje Patrystyczne(Ojców Kościoła tyczące Chrztu Pana Jezusa : "w wodzie". ",po wyjściu z wody".
Marek 1/10 - otrzymania Ducha św.w chwili wyjścia z wody( Jordanu)
Mat. 16 - otrzymania Ducha św, jeszcze w wodzie
Łukasz...
Ukazanie się Ducha św. - oddzielenie - mające cel pedagogiczny ( Marek i Mateusz) ; wylka ze Złem po wyjściu z
wody - Szatan popycha do złego po opuszczeniu Jordanu. Jezus udaje się na pustynię po swoim chrzcie .
Jest to rok Neofitów po otrzymaniu Chrztu- okres kiedy potrzebują towarzyszenia (opieki duchowej?).
Łukasz wprowadza ukazanie się Ducha św.gdy Jezus jeszcze stoi w Jordanie łodląc się - po czem udaje się na
pustynię.
Zatem Duch św. jest wszechobecny.
3/ Przejście symboliczne zapomocą Wiary.
A/Trzy poziomy relacji między Chrztem a Kościołem :
przedstawienie -
skutki dla wierzącego -
miejsce tchnienia Ducha św. na rzecz rozwoju( wzrostu?) Ciała.
Wiara odczuwana osobiście / droga wiodąca
Wiara ekklezjalna ( Kościoła?) / granią.
Chrzest wcielony we Wspólnotę i wchodzący w życie Chrystusa > nowe Życie.
- czynny członek Kościoła jako Stworzenia zbawionego i czynny dynamika Wiary.
wszystko winno być nasycone Wiarą.
B Różne miejsca symbolicznego przejścia znajdujące się w Biblii.
a. obrazy wody :
-Studnia Jakóbowa (in Jan4,1 -42)
- uspokojona burza na morzu (Marek 4,35-41) - wokół Łodzi - rola Kościoła w społeczeństwie

- typologia Potopu(Genesis 6-9) - Arka : bycie w niej lub nazewnątrz

- Nie należy mięszać Tchnienia Ducha św. z ...
Wszelkie przesunięcie musi być przyjęte na siebie


b. Chrzest Pana Jezusa - właściwa typologia: Woda i Krew - krwawy Chrzest, z którego tryska Duch św.
- Chrzest w Jordanie (.......)
- Ukrzyżowany przebity włócznią.

Konkluzja :
Od 2000 lat Kościół żyje w małej przestrzeni między Tchnieniem Ducha a przyjęciem go przez jednostkę i
sam Kościół. Tak jak noworodek w pierwszym krzyku otwiera płuca, Jest to zarazem życie i cierpienie.
Tchnienie Życia w Kościele i w jednostce.
------------