niedziela, 9 marca 2014

Wojciech Kilar

WAŻNIEJSZE WYDARZENIE  TO ODEJśCIE WOJCIECHA KILARA , PIęKNEGO CZŁOWIEKA POD 
WZGLEDEM  MORALNYM I WIELKIEGO KOMPOZYTORA MUZYKI FILMOWEJ.
UŁOŻYŁ MUZYKç M.INNYMI DO" DRACULI" FR.COPPOLI;
ALE GŁÔWNA DOMENA JEGO TWORCZOSCI BYŁA MUZYKA RELIGIJNA : W NIEJ CZUŁ SIç NAJLEPIEJ I ODNAJDYWAŁ WIARE I MILOSC - DO BOGA I DO CZŁOWIEKA . 
JEGO" MISSSA PRO PACE" BYŁA ULUBIONYM UTWOREM JANA PAWŁA II.
OPRÔCZ MIŁOSCI DO BOGA , UWAŻAŁ ZE NAJWIçKSZYM DAREM NIEBA BYŁA MIŁOSC DO ŻONY 
BASI, ZMARŁEJ 6 LAT TEMU. 
LWOWIANIN Z POCHODZENIA, PRZçWçDROWAŁ Z RODZICAMI DO KATOWIC , KTÔRE SOBIE 
UPODOBAŁ, GDYZ, JAK MÔWIL",NAUCZYŁY GO POWAGI WOBEC ŻYCIA I ODPOWIEDZIALNOSCI".
DO  DOMU SWEGO NA BRYNOWIE ZAPRASZAŁ REŻYSERÔW , KTÓRZY PROSILI GO O UŁOŻENIE MUZYKI DO ICH FILMÔW. W TEN SPOSÔB "MOGLI POZNAC' MIASTO , O KTÔRYM NIGDY NIE SLYSZELI".  
JEGO ULUBIONWM MIEJSCEM POBYTU BYŁA JASNA GÔRA. MIAŁ NAWET PRAWO ASYSTOWAć PRZY ODNAWIANIU OBRAZU MATKI BOŻEJ .
STAŁĄ  JEGO MODLITWĄ  BYŁ RÔŻANIEC I ZAWSZE GO MIAŁ PRZY SOBIE.OPRÔCZ TEGO ODMAWIAŁ BREWIARZ . MIAŁ WIELKI  SZACUNEK DLA KSIEŻY JAKO" WYRZEKAJACYCH SIE  ŻYCIA RODZINNEGO "ABY SŁUŻYC' PANU BOGU.  ZAPRZYJAZNIONY BARDZO Z KRZYSZTOFEM ZANUSSIM, ULOZYŁ MUZYKE DO WSZYSTKICJ JEGO FILMÔW - M.IN. DO FILMU " DOTKNIçCIE RçKI".
PO SMIERCI ŻONY , MAWIAŁ, ŻE "CZEKA NA SMIERC'", BO WTEDY JĄ SPOTKA" . ŻE" WYBIEGNA MU 
NAPRZECIW ULUBIONE KOTY".
PRZYJAZNIŁ SIę Z MALARZEM JERZYM DUDA -GRACZEM, Z KTÔRYM, ZA MŁODU, ODBYLI WYPRAWç NA JASNA GÔRç - I TAM SIç NAWRÔCILI.
NA JEGO POGRZEBIE WYKONANO WLASNY JEGO UTWÔR "ANGELUS".

ZMARL 3.I.14 I ZOSTAL POCHOWANY NA CMENTARZU BRYNOWSKIM;

CZESC JEGO PAMIęCI

REDAKCJA  "TECZKI"

Z okazji 67ej Rocznicy Swięceń Kapłańskich Jana Pawła II,

Tekst został wygloszony z okazji 67--ej Rocznicy Swięceń
Kapłańskich Jana Pawła II,
w Paryżu , podczas Mszy św. odprawionej na dziedzińcu Klasztoru
Siôstr Wizytek .
przy znajdujacej się tam figurze Jana Pawla II, dla ktôrej Merostwo
miasta ani rusz nie może znaleźć miejsca .Sprawa trwa już piąty
rok - posąg przyjechal do Paryza juz w
2009 roku i od tego czasu czeka na decyzję administracji stolicy
Francji.
Posąg wykonał znany artysta gruzińskiego pochodzenia, mieszkajacy w
Rosji - pan Zaroub Tseretelli i ofiarował go Polskiej Misji
Katolickiej, ktôra stara się od 5 lat uzyskać
odpowiednią jego lokalizację.
Oczywiscie, ostatnio uchwalona Ustawa o Laickości Państwa
francuskiego nie ulatwia
zalatwienia sprawy, mimo głoszonego poglądu, że właśnie ta
laickość ma zapewnić
całkowitą tolerancję rozmaitości pogladôw i wyznań.

Redaktor 11.II.14



Chers Amis ,

Je voudrais en premier lieu remercier Mgr Bruno LEFEVRE PONTALIS,
Vicaire Général
de l'archidiocèse de Paris qui a bien voulu présider aujourd'hui
cette belle messe de grâce
pour le Bienheureux Jean Paul II, Mgr Stanislas JEZ, recteur de la
Mission Catholique
Polonaise qui a concélébré cette messe et tous les prêtres ici
présents .

Mes remerciements tout particuliers, je les adresse aux membres du
Comité de soutien et
à tous les fidèles et Amis , venus aujourd'hui si nombreux ;,
parfois de très loin; pour ma-
nifester par leur présence indéfectible à notre projet de la statue.

Comme il était indiqué dans notre invitation, je tâcherai, mes
chers Amis, de vous donner
quelques informations concernant l'évolution de notre projet

Comme vous le savez déjà, certainns parmi vous ont appris peut-être
par la presse, que
nous nous battons depuis 4 ans pour obtenir de la Mairie de Paris
l'autorisation à installer
cette statue dans un endroit public.

Ces quatre dernières années ont été en évènements; certains ont
remplis nos coeurs de
joie et de fierté , et je pense ici à la Béatification de Jean-Paul
Ii et, tout récemment, a sa
canonisation qui sera officialisée par le Pape François au mois
d'avril 2014,; d'autres
évènements ont été plûtôt tristes ;
Pour être bref je ne citerai que quelques dates clés dans nos
démarches.

1/La statue de Jean Paul II a été offerte à la Mission Catholique
Polonaise par Monsieur
Zaroub Tseterelli , un éminent sculpteur russe d'origine géorgienne
mondlialement connu,
et elle est arrivée à Paris en 2009 , et dans l'attente de
l'autorisation de son installation
dans un endroit public, digne de la personne du Pape Jean Paul II ,
elle a été accuillie ici
par les Soeurs de la Visitation Sainte Marie, oû elle demeure à ce
jour.

2/ L' année 2010 était riche en contacts et échanges des lettres
entre la Mission Catho -
lique et les autorités de la ville. Le recteur de la Mission, Mgr
Stanislas JEZ , a proposé
à la Mairie de Paris plusieurs endroits qui étaient marqués par le
souvenir de la présence
du Pape , comme le Champ de Mars où se déroulait une grand 'masse à
l'occasion des
JMJ en 1997, la place devant l' UNESCO où le Pape est venu et ou il a
fait un discours
qui a marqué le monde de la culture universelle et d'autres
emplacement ; finalement,il a
été retenu l'emplacement devany l'église polonaise, rue du Fbg
Saint Honoré à Paris,dans
le I-er arrondissement.

3/ Ce projet a été soumis à l'avis du Comité de l'Art de la Ville
qui s'est réuni le 1-er
Décembre 2011.

4/ Sans réponse de la Mairie courant lemois de Décembre 2011, nous
avons lancé dès le
mois de Janvier 2012, un " Pétition publique" sur l' internet  qui à
ce jour a recueill plu-
sieurs centaines de signatures. Pour soutenir notre action, nous
avons mis en place un
comité de soutien pour notre projet. Parmi les noms de personnalités
qui y figurent, nous
trouvons l'Archevêque de Paris, le Cardinal André Vingt-Trois, notre
président d'honneur ,
des personnalités du monde politique, de la culture, à côté de
simples citoyens.
En même temps nous avons fait signer aux portes des églises et dans
des lieux publics,
une liste de soutien au projet de la staue. Cette liste a été
signée par plus de 4 000
signataires de toutes confessions et origines.

5/ Nous avons attendu jusq'au 10 Avril 2012 pour être convoqués à
la Mairie où nous
avons appris que notre projet a été mal accueilli par le Comité de
l'Art qui reproche à la
statue sa dimension qui risque de nuire à l' harmonie de la façade
de l'église.
Au cours de nos discussions nos interlocuteurs nous ont fait quelques
suggestions :
soit de placer la statue sur le perron de l'église, cachée derrière
les colonnes , ce que
nous avons écarté d'emblée, soit sur le Square Jean XXIII à côte
de la Cathédrale N.D.
Bien évidemment, nous avons immédiatement accepté cette proposition
en adressant
quelques jours plus tard le projet de la nouvelle implantation sur le
square Jean XXIII.

6/ Le 3 Juillet 2012 , Mgr JEZ et moi-même, nous étions invités à
la Mairie où nous avons
reçu à nouveau une réponse négative , cette fois donnée par la
Direction des Espaces
verts; sous le motif que le projet est refusé pour des raisons de"
sécurité."  Nous n'avons
pu obtenir aucune précision - sur ce qui se cachait derrière le mot
"sécurité" . Pour con-
clure, à l'issue de notre réunion nous avons reçu tout de même
l'assurance que les
services de la Mairie planchaient toujours sur notre projet, en vue
de trouver une solution.

7/ Depuis cette date nous avons eu l'occasion  d'être en contact à  
plusieurs reprises
avec Monsieur Mouchard qui a quitté depuis le mois de Mai 2013 ses
fonctions du Res-
ponsable chargé de relations avec les communautés chrétiennes, mais
qui semble tou-
jours suivre notre affaire. Selon lui et le Secrétariat général de
la Mairie, la Mairie a repris
notre projet de l'installation de la statue dans le Square Jean XXIII
et, récemment , a
adressé à la( D.R.A.C.) Direction Régionale des Affaires
Culturelles  une lettre dans la-
quelle paraît-il, elle demande l'avis de l'Architecte des Bâtiments
de France et nous
attendons avec impatience les résultats de ces consultations,
espérant qu'une décision
sera prise par la Mairie avant la date officielle de la canonisation
de  Jean-Paul II....

8/ Je veux toujours croire que nos problèmes pour trouver une place
publique pour notre
statue ne sont pas les fruits d'une politique basée sur la laîcité.
A ma connaissance, la loi
sur la Laîcité en France n'interdit pas d'ériger des statues en
hommage à une à un homme
qui par son action et son oeuvre a marqué notre siècle et s'inscrit  
dans le patrimoine de
l' Humanité toute entière, comme le champion de lutte pour la
liberté et la dignité de
l'homme.

9/ Je terminerai cette courte information sur nos démarches en citant
les paroles du
Bienheureux Jean-Paul II  à l'occasion d'une conférence :
" Une nation qui a perdu ses traditions et sa religion , en effaçant
ainsi ses racines,
'c'est une nation qui est déjà morte".
Votre présence aujourd'hui, mes chers Amis, venus ce soir si
nombreux, remplit mon
coeur de joie et, fort de votre soutien je suis convaincu que nous
allons gagner notre
bataille.
                           Vive la France .Vive la France Chrétienne!

( ce discours a été prononcé dans la cour du Couvent de la
Visitation,
au 68, Avenue Denfert -Rochereau , à la fin de la Messe d'action de
Grâce
pour le 67-e Anniversaire de l 'Ordination sacerdotale de Jean-Paul II.)

teatr Crypte Saint Denis

OMÓWIENIE :

"Crypte Saint Denis jest znakomitym teatrem na wzgôrzu Montmartre , w  
miejscu, w ktôrym  Saint Denis poniosm smierc' mçczenska .
Jest to Teatr Jednego Aktora i o repertuarze opartm na watkach  
bublijnych u poettyckich( te ostatnie zaczerpniçte z poezji m;in;  
portugalskuego
Teatr prowadzi od wielu lat p;Zygmunt  Blazynski (uproszczona forma  
nazwiska Blaszczynski), urodzony we Francji .
poety Fernando Pessoa. i tekstach R.M.Rilkego, poety niemieckiego.
Teatr prowadzi od wielu lat p;Zygmunt  Blazynski (uproszczona forma  
nazwiska Blaszczynski), urodzony we Francji
Tekst zmniejszony;Trzeba go powiçkdzyc do  13-stki przed wklejeniem -  
dl a  wygodnego ecytania;

NAWROTY

NAWROTY

W Muzeum Holokaustu odbyla siç 20.XI. 11- pod wodza JeanCharles Szurka (CNRS), otwarta debata i prezentacja książek dwôch polskich historykôw z Warszawy; ktôrych badania i wydanie prac były
finansowane przez Osrodek Badan nad Holokaustem w naszej stolicy.
Tematem badan' byl stosunek polskich chłopôw do Żydôw; ktôrzy usiłowali sięratować ucieczką z domu lub z transportôw do Treblinki -i innych obozôw zagłady i schronic' się we wsiach.
Autorzy zbierali świadectwa wśrôd tych , ktôrzy ocaleli w ten sposôb oraz badali archiwa procesôw politycznych lub cywilno-politycznych; ktôre miały miejsce po wojnie w latach 1945- 1947( a więc już za czasôw rządôw komunistycznych i MSW. kierowanego przez Eugeniç Krassowską i U.B., ktôrym rzadzili
Jakôb Bermann i ...Raczkiewicz. Według autorôw badań , w 1942 R; nastapiło jakby przesunięcie prześladowań Zydôw z rąk niemieckich na  społeczeństwo polskie zwłaszcza; na "wieś " tzn;chłopôw.
Prace badawcze obojga autorôw są, wycinkowe i dotyczą, jedynie niewielkiego rejonu GENERAL GOUVERNEMENT w Polsce południowo-wschodniej. Według nich w tej okolicy miało zginąć około 30-40 tys. Zydôw ktôrzy ratowali się m.in ; uciekając z transportôw lub chronili siç po lasach ew; szukając pomocy w domostwach położonych poza wsią. Według autorôw "podsądni" tj. wieśniacy nie rozumieli w czasie procesôw, co im się zarzuca; gdyż niemiecka propaganda o Zydach głosiła, ze nie są, to ludzie.
Grały tu też zapewne rolçę: Strach i chciwość ( chęć zagarnięcia mienia,Według prowadzącego Spotkanie p;J.Ch;Szurka stanowisko Kościoła tj. ogôlnie duchowieństwa "bylo niewyrażne", a katolicyzm polski powierzchowny i nie mający wpływu na życie codzienne".??
Autorzy opracowań cytowali jednak wypadki pomocy ze strony księży i ludności, choc o pomoc ludności łatwiej było w miastach. Autorzy oszacowali ogôlna liczbç Zydôw, ktôrzy zginçli wskutek doniesień ludności wiejskiej - na okolo 200-250 tys. choć nie są to liczby precyzyjnie ustalone.
DYSKUSJA
Padały podczas niej rôżne głosy:
Np. jakaś pani stwierdziła ni mniej ni więcej , że "gdy dzieci żydowskie były ukrywane przez księży i klasztory , ktôre wystawiały im fałszywe dokumenty katolickie to była to podwôjna kradzież, " Czyżby ta osoba wolała aby zostały zamordowane ?
W odpowiedzi na takie zarzuty ktôś ze sali odparł, że klasztory przeciez uratowały wiele dzieci i osôb pochodzenia żydowskiego.
Prowadzący Spotkanie Jean-Charles Szurek stwierdził na zakończenie, że książki prezentowane przez oboje Autorôw sa "straszne jako lektura" - co zapewne prawda, oraz " że w Polsce Zydzi byli od wiekôw prześladowani"(!). Czyżby siç przejęzyczył Jak wiadomo, prawda historyczna jest następująca :
- Krôl Kazimierz Wielki; ktôrego Zydzi z Zachodniej Europy przybyli błagać o ratunek, ( patrz obraz Jana Matejki) wobec tamtejszych prześladowań w13..., nadal im przywilej osiedlania się w Polsce i przydzielił- w
Krakowie- dzielnicę gdzie mogli się osiedlać i mieć własny samorząd.( do dziś dzielnica ta nazywa siç "Kazimierz "). W 14ym..w SEJM i SENAT RZECZYPOSPOLITEJ jednogłośnie przegłosowaly Ustawę o
powszechnej wolności wyznania. A bylo to w czasie okrutnych Wojen Religijnych we Francji !
Te przywileje Zydzi -obywatele polscy - zachowali przez cały czas aż do Rozbiorôw tj. do 1795.

Potem, gdy Państwa Polskiego juz nie było, oczywiście je stracili pod rządami Zaborcôw., zwl. w Rosji. Nikt wtedy orzywilejôw nie miał wręcz przeciwnie; panowało prześladowanie wszystkiego co o niezależności Polski przypominało. W Zaborach Rosyjskim i Pruskim język polski był oficjalnie zakazany, a Polacy zmuszeni do sluzby w armiach zaborcôw - w Rosji ta służba trwała nieraz do 20 lat. Owszem, w Dwudziestoleciu , istniał na niektôrych wydziałach Uniwersytetôw : np; Lekarskim i Prawniczym tzw. "Numerus Clausus" dopuszczający na te studia okresloną liczbę studentôw pochodzenia żydowskiego. Studia te, po ich ukończeniu zapewnialy dobrą, intratną pracę. Chodziło więc o zrôwnoważenie
naboru.
Od września 1939 roku - Panstwo Polskie znowu przestało istniec' ! "Ten bçkart Traktatu Wersalskiego" jak môwił Wł Iljicz Lenin, obywatel rosyjski będący też żydowskiego pochodzenia. W sprawie ratowania Zydôw działała w Polsce tajna organizacja "ŻEGOTA" ; ktôrej jednym z szefôw był Władysław Bartoszewski. Działał na Węgrzech, wśrôd emigracji Henryk SŁAWIK, ktôry za to został zamordowany przez Niemcôw. Działało wiele prywatnych osôb, choć wiadomo było że za to groziła śmierć nie tylko danej osobie, lecz całej jej rodzinie. Mamy najwięcej "Drzewek " w lesie YAD WASZEM.(6000) Według naszych
badaczy wskutek ratowania Żydôw zginęło w Polsce 700 osôb - nie wiadomo czy to liczba dokładna- wydaje się zbyt niska. Autorzy obu książek zbadali pewien wycinek terenu Polski . Słusznie stwierdzili, że pierwszą przyczynaą"wydawania Żydôw" był strach przed śmiercią z rąk niemieckich; a druga dopiero ludzka chciwość na ich mienie. Według ich badań, Niemcy" przesunęli"ciężar prześladowań Zydôw na Polakôw od 1942 r. - drogą odpowiedniej propagandy jakoby Żydzi byli « podludźmi " czy nawet "zwierzętami". Należy dodać, że transporty , także Zydôw zZachodniej Europy, dojeżdżały wprost do Treblinki czy Oświęcimia; a służba składała się z Żydôw i Polakôw , wykonujących nakazy niemieckie, bez żadnej możliwości uratowania kogokolwiek. Tu wypływa sprawa postawy Żydôw - obywateli amerykańskich w czasie ostatniej wojny,( 1939 – 1945). ktôrzy mieli odpowiednie środki by ratować europejskich wspôłbraci , ale czy w tej sprawie coś zrobili? Czy ta sprawa była badana przez historykôw?
Stwierdzenie p.J.CH. Szurka," że postawa Kościoła polskiego w czasie wojny nie była jasna .że duchowni polscy nie potępili otwarcie postępowania' Niemcôw" - dowodzi braku zrozumienia sytuacji; przypomnieć warto co stało się w Holandii, gdzie biskupi wystąpili przeciw deportacji obywateli żydowskiego pochodzenia. Reakcja niemiecka była natychmiastowa. Lepiej zatem było milczeć i ratować ! Zresztą, niesłusznie a ciągle - o milczenie oskarżany Papież Pius XII , uratował wiele tysięcy Żydôw włoskich, otwierając dla nich klasztory i w samym Watykanie wielu przechowując, za co Gmina Żydowska Rzymu gorąco Mu podziçkowała po zakończeniu działań. Udało to się dzięki papieskiemu milczeniu i dyskrecji wielu osôb duchownych i świeckich.
Oskarżenia zaczęły się w kilka lat pôźniej ; po wystawieniu w Niemczech sztuki "VICARIUS" Rudolfa Wohnhuta(?), przedstawiającej Papieża w złym świetle.

W tle tych wszystkich spraw wystçpuje kwestia finansowa odszkodowań płaconych przez Niemcôw, kwestia zrabowanego przez Niemcôw mienia żydowskiego, wreszcie kwestia udziału osôb pochodzenia żydowskiego w NKWD i S.B. czy STASI. Czy byly jakies' badania historyczne przeprowadzone w tej dziedzinie?
MARIA

Wiadomości z Paryża

W Paryzu tez promuje siç kulturç polska i to na kilku plaszczyznach :

- obecnie jest Wystawa Witrazy krakowskiego artysty'( +) Adama  
Stalony- Dobrzanskiego i jest prezentowany film o jego sztuce,  
Przyjechal z nia wnuk artysty , pan Jan Pawlicki,
-  Pomnik Blog; Jana Pawla II, odlany w brazie przez ros. artystç i  
przyslany tutaj - stoi sobie na dziedzincu SS. Wizytek - poniewaz Merostwo Paryza
odmowilo ustawienia go w miescie, mimo,ze przy Notre Dame jest plac im.
tego Papieza. (przeslç Panu odbitkç zdjçcia).
-  Francja, dziçki nowej Ustawie, stala siç panstwem jeszcze bardziej  
"laickim" niz dotad. Nowa ustawa o malzensrwach homo... zmusza Merôw ( mimo  
klauzuli wolnosci sumienia) do zalatwiania tego rodzaju malzenstw - pod kara  
finansowa,  -  A twierdzi siç ze "laickosc' ma oznaczac' tolerancjç  
wobec wyznan religijnych - co jak widac jest Klamstwem.
- Nam zreszta grozi nowa Ustawa w tym kierunku - raz odrzucona,  
wrôcila do Sejmu i ...?
- z Krakowa przyjechal Jubilat  Piwnicy pod Baranami p; Mieczyslaw Swiçcicki
z Wieczorem Piosenek . To wszystko - bez zgody i wsparcia Min. Kultury.

Wiadomości z internetu :

Telewizja Niezależna Polonia dotarła do żyjącego,
naocznego świadka niemieckiej zbrodni w Jedwabnem 10 lipca 1941.
Pani Hieronima Wilczewska którą ekipa TV Niezależna Polonia
odwiedziła we wrześniu 2013 w New Britain, stan Connecticut, USA,
w dniu zbrodni w Jedwabnem miała 8 lat.

Arkadiusz Gasparski

Arkadiusz Gasparski zmarł miesiąc temu w Szczecinie gdzie pracował
pewnie od 1998(?) Był niezwykle zdolnym i ciętym rysownikiem . Sam
môwil o sobie,ze "Rysuje złosliwie i tendencyjnie" i taki jest  
tytul jego książki. Kiedy jeszcze mieszkal w Poznaniu , spotykalismy
siç od czasu do czasu na Starym Rynku przy kawie i Przynosil mi swoje
rysunki, ktôre u mnie powodowaly wybuchy śmiechu i ktôre kupowałam
po parç groszy, zamieszczajc je w miesięczniku . Kiedyś na takim
spotkaniu, ofiarował mi swoja książkç p;t." Arkadiusz Gacparski rysuje
złośliwie i tendencyjnie" - co bylo absolutną  prawdą.. I wpisał mi
piękna dedykację "Naszej Wspaniałej i Szalonej Pani Jadwidze".
Wyprowadzil siç do Szczecina, ktôrego "klimat" lepiej mu chyba
odpowiadal:
Teraz znikł niestety "dobrze zacięty olôwek ujmujący rzeczywi-
stość ze znakomitm poczuciem humoru i wielka werwą satyry-
czną. Mam nadzieję, że jego rysunki figuruja w niejednej gazecie i
że ktoś napisze jego biografię - ilustrowaną, na co w pelni
zasłużył. Przesłany rysunek niezupełnie jest na czasie , ale niedlugo...