"TECZKA" NR 133 ARTYKUŁY

I/ ARTYKULY : Problematyka polityczno-prawna odnośnie Małżeństwa i Rodziny z Różnych Krajów - FRANCJA - Ksiądz Krystian Gawron Spotkanie panelowe w Rzeszowie przedstawicieli z Anglii, Austrii, Ukrainy i Francji w dniu 24.03.2011. - Extrait d'une analyse sur la Pologne à la veille de sa Présidence de l'Union Européenne - Alexandra VIATTEAU - GRANICE Polski wedlug Encyclopedia Germanica . - Un Aperçu de l'histoire des femmes-prisonnières de guerre-soldats de l'A.K. ...... - par Janina Skrzynska ============================================================ Problematyka polityczno-prawna odnośnie Małżeństwa i Rodziny z Różnych Krajów Spotkanie panelowe w Rzeszowie przedstawicieli z Anglii, Austrii, Ukrainy i Francji. - Ksiądz Krystian Gawron - wypowiedź : 1/ Duszpasterstwo Małżeństwa i Rodziny stanowi rzeczywisty front nowej ewangelizacji na progu trzeciego tysiąclecia. który jest równie ważny tak dla Kościoła jak i w ogóle dla rodziny ludzkiej. Podkreślał to w swoim nauczaniu Ojciec Swięty Jan Paweł II. 2/ Mówiąc o Małżeństwie i Rodzinie we Francji - według wyznaczonego mi tematu- należy w czasie obecnego panelu uwzględnić także problematykę duszpasterstwa małżeństw i rodzin polonijnych. 3/ Według statystyki z dnia 19-go stycznia 2010 roku Francja liczyła 64 667 000 obywateli , co stanowiło 13% ludności Unii Europejskiej, która w roku 2009 przekroczyła już barierę 500 milionów ludności. 4/ Francja zajmuje obecnie pierwsze miejsce w Unii Europejskiej w dziedzinie przyrostu naturalnego Zaraz za Francją sytuują się Irlandia i Wielka Brytania. 5/ W roku 2010 urodziło się we Francji 346 000 dzieci więcej niż w roku 2009. Dało to przeciętną przyrostu naturalnego 1.99% na jedną kobietę. Uderza fakt, że przeciętna Francuzka rodzi pierwsze dziecko dopiero w wieku 29-ciu bądź 30-tu lat. 6/ Co wpłynęło na poprawienie się poprzedniej katastrofalnej sytuacji we Frqncji ? 6.1 Zdecydowane pro-rodzinna polityka rządu francuskiego wymuszona zresztą podczas kolejnych kampanii wyborczych. 6. 2 Lęk przed starzeniem się społeczeństwa francuskiego. Powstało widmo niewypłacalności emerytur na przestrzeni dwóch pokoleń Chodzi więc o konieczność ekonomiczną. 6.3 Samoobronna reakcja społeczeństwa wobec nagłaśnianej kampanii sprzyjającej eutanazji. 6.4 Wytrwała ewangelizacja prowadzona przez Kościół we Francji. 7/ Francja daleka jest od wpadania w euforię. 7.1 Pierwszymi małżeństwami i rodzinami. które korzystają z przyznawanych świadczeń rodzinnych okazują się rodziny muzułmańskie. Doprowadziło to nawet do wywierania presji, żeby prawodawcy zalegalizowali ich koraniczne prawo do poligamii. Trwają już procesy przeciw ojcom muzułmańskim , którzy posiadają legalnie jedną żonę, a nielegalnie mają dzieci także z innymi kobietami - a te- jako samotne matki - korzystają że świadczeń socjalnych. 7.2 Bezwzględnie wykorzystywane są świadczenia socjalne przez tzw." rodziny monorodzicielskie" - bez możliwości jakiejkolwiek kontroli. 7.3 System prawny we Francji zrównuje małżeństwa hetero-seksualne i rodziny ze związkami mono- seksualnymi według słynnego PAC S /?). 8. Francja stoi wobec impasu własnej polityki rodzinnej która , owszem, zwiększyła przyrost naturalny. ale nadal stoi bezradna wobec paradoksalnych stanowień prawnych w polityce rodzinnej ze względu na : 8.1 brak odniesienia do filozofii wartości - ważniejszych od praw ekonomii. 8.2 brak obiektywnej i ujednoliconej doktryny małżeństwa i rodziny co wyraża się zrównaniem praw małżeństw hetero-seksualnych (religijnych, cywilnych i konkubinatów) ze związkami mono-seksualnymi - w dodatku posiadającymi takie same prawa np. odnośnie adopcji dzieci. 8.3 brak wyraźnego stanowiska wobec poligamii z bezradnością wobec " nie do skontrolowania " tzw. rodzin mono-rodzicielskich. 9. We Francji wylicza się zasadniczo cztery modele rodziny. : 9.1 Rodziny hetero-seksualne (religijne i cywilne) , 9.2 Rodziny mono-rodzicielskie : matki bądź ojca z dziećmi, 9.3 Konkubinaty faktyczne bez jakiejkolwiek rejestracji - problemy pojawiają się dopiero w razie rozchodzenia się partnerów na temat podziału majątku. 9.4 Związki mono-seksualne (czasem z adoptowanymi dziećmi. 10. Na jakiej bazie .powstał tak głęboki kryzys instytucji małżeństwa i rodziny we Francji ? 10.1 infantylizacja cywilizacji zachodniej wyrażona przez "rewolucję roku1968", którą najzwięźlej wyrażał protest wobec jakiegokolwiek "nie" , Nie wolno mówić nie."! 10.2 Ucieczka ludzi wobec "zobowiązań " i wobec "wiązania się" przy równo- czesnym "tak" dla "wszelkiej przyjemności" i tzw" całkowitej wolności erotycznej". 10.3 absolutyzacja indywidualizmu i permanentnego stawiania" jednostki "nad "grupą"- nawet ponad tą grupą, w której jednostka funkcjonuje. Doprowadza to do ubóstwiania wręcz "wolności indywidualnej " - z konsekwencją "kultu użycia" według reklam "przemysłu rozrywki". 10.4 Co światlejsi Francuzi dochodzą jednak do uznania faktu, że nie skutkują bodźce li tylko ekonomiczne. 11.Zagadnieniem bardzo dotkliwym małżeństw i rodzin we Francji jest trwałość więzi małżeńskiej i rodzinnej. 11.1 Wymowna jest ewolucja statystyk : - w roku 1914 rozpadało się 5% małżeństw, w roku 1970 - 10%, w roku 1985 - - już 30% , a w roku 2011 - około 45% ! 11.2 Aż 2.800 000 dzieci pochodzi z rodzin rozbitych! 11.3 W całej Unii Europejskiej takich dzieci jest 10 500 000! 11.4 liczba rozwodów w Unii Europejskiej sięga jednego miliona rocznie! 11.5 Modne stało się powiedzenie przy małżeństwach powtórnie zawieranych : "moje dzieci", "twoje dzieci" i "nasze dzieci " . Są to tzw. "eurosieroty" . 11.6 42,3% ludności w Unii Europejskiej żyje samotnie. 11.7 44.3% żyje w różnych związkach małżeńskich. 11.8 70% stanowią wdowy lub wdowcy. 11.9 66% to ludzie rozwiedzieni! 12. Pojawia się zupełnie nowe zjawisko : nie zawierania jakichkolwiek związków małżeńskich.! 12.1 Najgorzej wygląda sytuacja w Szwecji i w Danii. 12.2 Zaraz za nimi idą w kolejności kraje : Bułgaria, Słowenia i Estonia. 12.3 We Francji zaznacza się gwałtowny wzrost tzw. "związków nieformalnych" - o 22% . 12.4 W Portugalii ten wzrost osiągnął już 354%. 12.5 A w Hiszpanii - pobity został wszelki rekord - "związki nieformalne " wzrosły o 1060%. 12.6 Najlepiej pod tym względem wygląda sytuacja w takich krajach jak : Irlandia- "o,16% i Polska - 0.27%. 13. W taki kontekst Unii Europejskiej i we Francji wpisuje się Polonia we Francji 13.1 Stwierdzamy, że Polonia Francuska przedwojenna i tuż powojenna buduje swoją rodzinę na Sakramencie Małżeństwa i rozwija życie rodzinne mocą Sakramentu Małżeństwa. Cechuje je duży stopień patriotyzmu oraz przywiązania do polskiego dziedzictwa kulturowego i religijnego, a także poczucie odpowiedzialności za polonijne ośrodki duszpasterskie. 13.2 Stwierdzamy, że Polonia Francuska z okresu "Solidarności" przeżywa koń- cowe stadium stabilizacji we Francji. W ogromnej większości prezentuje ona przywiązanie do Kościoła oraz troskę o patriotyczne i religijne wycho- wanie swoich dzieci. Wyraża się to troską o polonijne szkolnictwo, choć zdecydowanie już mniejsze (jest) poczucie odpowiedzialności za polonijne ośrodki duszpasterskie. 13.3 Dochodzi do zderzenia ze środowiskiem degradującym się w stopniu galo- pującym, co prowadzi do różnych sytuacji duszpasterskich: 13.3.1 bądź do stosunkowo rzetelnej odporności i do obrony trwałości ro- dziny według modelu wyniesionego z Polski. 13.3.2 bądź do zjawiska ulegania środowisku francuskiemu według tylko co przedstawionych modeli z zatraceniem tożsamości nie tylko katolickiej ale i w ogóle polskiej. Przejawia się to np przez nie posyłanie swoich dzieci do szkół polonijnych, a wyniesione z domu tradycje katolickie ograniczają się do choinki, opłatka i święcenia pokarmów w Wielką Sobotę. 13.3.3 Czynnikiem niekorzystnym jest rozłąka z rodziną w Polsce. co po- woduje wzrost rozpadania się małżeństw i rodzin. 13.3.4 Niestety w liczbę Polonii we Francji należy wpisać wiele Polek i wielu Polaków, którzy przybywają z Polski z już rozbitych małżeństw i rodzin. 14. Zjawiskiem duszpasterskim szczególnej troski są nowe konfiguracje małżeństw i rodzin Polonii we Francji.a mianowicie : 14.1 Małżeństwa polsko-francuskie , gdzie strona francuska wnosi ze sobą lokalne obciążenia cywilizacyjne W takich rodzinach stwierdzamy spory procent asymilacji - więc i utraty poczucia patriotyzmu i zaniku przywiąza- nia do Kościoła. 14.2 Małżeństwa katolicko-muzułmańskie i wogóle wielo-wyznaniowe z tym większymi problemami odnośnie wychowania dzieci i wychowania ich we wierze oraz w duchu patriotycznym. 14.3 Wolne związki bez jakiejkolwiek formy sakramentalnej czy w ogóle prawnej. 15. Duszpasterstwo małżeństw i rodzin polonijnych jest dostosowane do real- nych możliwości kontaktu. 15.1 Przygotowanie do Sakramentu Małżenstwa odbywa się zasadniczo indy- widualnie. Tylko w wielkim ośrodku polonijnym jakim jest Paryż prowadzo- na jest tzw "PRE-KANA" z kursami przedmalżeńskimi i z Dniami Skupienia. 15.2 Pomoc polonijnych ośrodków duszpasterskich dla rodzin w wychowaniu dzieci przejawia się w : 15.2.1 prowadzeniu przy-parafialnych Szkół Polonijnych [ niestety bez proporcjo nalnej pomocy ze strony polskiego Ministerstwa Edukacji Narodowej - bądź często wbrew jego anty-polonijnej polityce edukacyjnej : np próba likwida- cji polonijnych szkół i zastępowania ich tzw. "punktami konsultacyjnymi" i to bez możliwosci nauczania katechetycznego ś 15.2.2 pielęgnowaniu patriotycznych uroczystości i rodzimych zwyczajów przy polskich parafiach we Francji. 15.2.3 organizowaniu " Forum Katolickich" o charakterze formacyjnym i dynami- zowaniu procesu integracyjnego w życie Mrodowiska francuskiego oraz w życie Kościoła Lokalnego, 15.2.4 przez działalność np "OAZY RODZIN", i przez działalność różnych stowa- rzyszeń . 15.2.5 Niech wolno mi będzie wymienić np. Stowarzyszenie "PASSERELLE" ("POMOST"), które nie szczędzi wysiłków, żeby iść z pomocą tym rodakom, którym nie powiodło się w życiu i zeszli na manowce pijaństwa narkotyków, bezdomności. 16. Jeśli z tego miejsca wolno mi sformułować jakąś formę "apelu", to wyraził- bym to w trzech punktach odnośnie Rządu Rzeczypospolitej Polskiej: 16.1 Żeby prowadził taką politykę w Ojczyźnie, żeby Polacy nie musieli opusz - czać Polski i szukać chleba na obczyźnie.! 16.2 apel by Rząd Rzeczypospolitej Polskiej jak najszybciej klarownie zdefi- niował politykę pro-rodzinną m tak bz nasza Ojczyzna nie wpadła w meandry bezdroży, w których grzęźnie już Unia Europejska. 16.3 Apel by Rząd Rzeczypospolitej Polskiej poważnie zajął się Polakami za Granicą ( nie tylko w kampaniach przedwyborczych) , ale przede wszystkim w niesieniu pomocy rodzinoł polonijnym, młodzieży polonijnej. 17. Jeśli z tego miejsca wolno mi sformułować jakąś formę "apelu" , to wyraził- bym to w trzech punktach odnośnie Konferencji Episkopatu Polski : 17.1 Apel o wprowadzenie do programu formacji kapłańskiej w Seminariach problematyki duszpasterstwa polonijnego (czego domaga się m.in.papieska Instrukcja "ERGA MIGRANTES CARITAS CHRISTI".) 17.2 Apel o rzetelną informację o Polskich Misjach Katolickich m dostępną w każdej Kurii , w katolickich mediach, o polskich ośrodkach duszpasterskich we Francji( i w innych krajach) zwłaszcza wobec tzw. "sezonowych wy- jazdów " naszych rodaków. Dziękuję za uwagę. (własnoręczny podpis) ks. dr Krystian Gawron Wice-Rektor Polskiej Misji Katolickiej we Francji ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ -EXTRAIT D'UNE ANALYSE SUR LA POLOGNE à la veille de sa Présidence de l'Union Européenne - Alexandra VIATTEAU L es relations polono-allemande sont généralement favorisées par la mise en avant du Triangle de Weimar plutôt que de l'axe PARIS-BERLIN-MOSCOU. Mais Paris a du mal à délaisser cet Axe qui lui est historiquement cher. Des analystes compétents estiment même que le président fgrançais serait devenu ; sous l'influence de certains conseillers," un ami inconditionnel de Moscou" : "La France mise sur la Russie et Medvedev construit l'axe Moscou-Paris." Il n'est pas impossible que Paris veuille ménager la sagesse et la morale politiques en associant Varsovie à un axe qui deviendrait celui de Paris-Berlin-Varsovie-Moscou. Si la sagesse et la morale existent en politique, et si pareil axe est construit avec bonne volonté, compétence et respect des intérêts et de la sécurité de chacun, et donc avec une vigilance de tous les instants: ce serait un projet d'avenir. Au lendemain de la visite du Président Komorowski à l'Elysée, Paris a favorisé une conférence particulière intitulée " A l'Est du nouveau.La réconciliation polo- no-russe et ses conséquence " - sous le patronage de l'Ambassadeur de Pologne,T. Orlowski; de l'Ambassadeur de Russie Orlov, de l'I.F.R.I.; de l'Institut Polonais et des quotidiens "LE MONDE" et "LIBERATION". Des interventions polonaises , russes, allemandes et françaises ont donné d'intéressants détails sur divers effets d ' une réconciliation internationale. D'autres ont précisé qu'une telle réconciliation bienfaisante était possible seulement lorsqu'elle était fondée sur la vérité historique. Précisons toutefois que pour cela , la connaissance de la vérité historique est nécessaire, alors que l'ignorance et la relativisation de l'Histoire semblent encore peser sur les programmes. Pourtant des historiens et des chercheurs sérieux s'efforcent, en Pologne, en Russie, en Allemagne de faire leur travail. (Cf.A.Viatteau "Vue de Pologne, l'Europe sur l'axe Paris-Berlin-Varsovie - Moscou" in "Recomposer l'Europe "revue AGIR; société de stratégie, mars 2010. Cependant, on nous signale parfois des écrits et des éditeurs qui menacent tout progrès dans les relations délicates entre ces pays. On a porté notamment à la connaissance des universités et des ambassades (qui, à tort ou à raison, ont préféré; semble-t-il, ne pas réagir) la publication suivante sur l'Internet; au sigle "Pologne", d'une "Encyclopaedia Germanica " : (Traduction de l'allemand ) : Contrairement aux données souvent communiquées, ce pays (laPologne-A.V.) ne possède pas (528 km de côtes baltiques. Des terriroires entiers de ces côtes font partie du Reich allemand. Les frontières polonaises reconnues jusqu"à aujourd'hui par le droit international continuent de se situer dans les limites des frontières de la Pologne définies par le Congrès de Vienne en 1815(sic! - A.V.) Pour affaiblir l'Allemagne en 1919, le dit Traité de Versailles a reconnu à la Pologne la plus grande partie de la Prusse occidentale et la ville entièrement allemande de Pozen ( POZNAN - AV). De grande parties de l'Allemagne ont été annexées - provisoirement en accord avec le droit international ; après la Seconde Guerre mondiale .( toute une phrase a été omise dans la traduction fr; présentée dans ce texte - not. " ainsi la Pologne atteignit, au Nord, les côtes de la Baltique et à l'Ouest la ligne Odra-Nysa, et les habitants allemands de ces contrées tués ou chassés" /on l'a donc rajoutée /(.....). La raison en était soi disant l'expulsion des habitants polonais des territoires de l'Est de la Pologne par la Russie , à l'époque l'Union Soviétique, mais ces territoires-là avaient été annexés par la Pologne qui avait agréssé l'Union Soviétique en 1920 ( ce qui est historiquement faux , mais a fait partie de la propagande stalinienne , sou- vent répércutée en France - AV), et promis à la Pologne par la Paix de Riga" signée le 18 Mars 1921 ". (!!!) Il y a là une accumulation sidérante de fausses affirmations historiques et de désinformation avec, semble-t-il, pour objectif de fournir des arguments à la `propagande revanchiste d'extrêmistes allemands , nostalgiques tant du grand Reich que des collusions avec la Russie , y compris bolchévique en 1920 et stalinienne de 1939 à 1941; La question se pose alors : bien que l' Internet publie le meilleur et le pire , et qu'il puisse publier tout et n'importe quoi, peut-on l'autoriser, sans précautions juridiques et sans réactions politiques, à avancer des théories négationnistes ou menaçantes sous des appellations qui donnent à penser que tel est le point de vue ENCYCLOPEDIQUE de l'Allemagne? Peut-on s'étonner de ce que la Pologne conserve sa méfiance devant la désinvolture de ses partenaires de l'Union Européenne à l'égard d'éventuelles atteintes, même simplement projetées, à ses intérêts vitaux, ou face à des dangers susceptibles de la menacer de la part de ses voisins en cas de montée éventuelle d'extrêmismes ? La Pologne reste donc prudente . Le 31 Octobre 2010 , le sommet France-Allemagne-Russie, préparatoire du Sommet de l'OTAN à Lisbonne, revint sou-dain à l'axe Paris-Berlin Moscou, sans Varsovie. Cela fit écrire à un commenta- teur modéré bien informé, Olaf OSICA : " Les objectifs de la France et de l'Allemagne sont essentiellement ceux d'une coopération économique : investissements en Russie en échange de l'achat des technologies occidentales. Les questions de Sécurité sont secondaires, car ni Berlin ni Paris ne considèrent Moscou comme adversaire.(...). On réalise donc le rêve de toujours du Kremlon". Et Olaf OSICA explique que ces vues à moyen et à long terme de Moscou sont de pénétrer d'une manière ou d'une autre dans l'OTAN et de changer le Pacte Atlantique en institution globale de sécurité collective où la puissance russe pourrait imposer ses propres stratégies. / / tekst niemiecki zamieszczony w ENCYKLOPAEDIA GERMANICA : http: //www.encyclopaedia-germanica.org /de/index.php/ Polen//. Przekład polski : GRANICE. Wbrew często rozpowszechnianym danym. kraj ten nie posiada 528 km wybrze- ża Morza Bałtyckiego. Cały teren tego wybrzeża jest częścią terenów Rzeszy. Granice Polski leżą natomiast wewnątrz lądu. Granice Polski uznane do dziś przez prawo międzynarodowe leżą w dalszym ciągu w obrębie granic Polski Kongresowej, które zdefiniowane zostały jqsno w czasie Kongresu Wiedeńskiego w 1815. W celu osłabienia Niemiec w 1919 roku , na mocy tak zwanego TRAKTATU WERSALSKIEGO przyznano Polsce większą część Prus Zqchodnich i całko- wicie niemiecki Poznań. Dalsze, duże części Niemiec zostały przez Polską zaanektowane przejściowo - i w zgodzie z prawem międzynarodowym. po Drugiej Wojnie Swiatowej. . Tym sposobem Polska rozciągnęła się na północy aż po Morze Bałtyckiem a na zachodzie po linię Odry i Nysy , a pozostający tam niemieccy mieszkańcy zostali wymordowani lub wypędzeni. Powód tego miał leżeć w rzekomym wypędzeniu polskich mieszkańców z terenów wschodniej Polski przez Rosję [ wówczas Związek Sowiecki. Tym tłumaczy się tak zwane "Zachodnie Przesunięcie Polski". Tereny te zostały jednak zaanektowane przez Polskę atakiem na Związek So- wiecki w roku 1920 i przyobiecane(!) Polsce Pokojem Ryskim z dnia 18 marca 1921. Zatem dzisiejsza wschodnia granica Polski prawie dokładnie przystaje tam gdzie po I-ej wojnie światowej ustalono prawem międzynarodowym Linię Curzona . Obecne zachodnie i pólnocne " granice " Polski urągają wszystkim zwyczajom prawa międzynarodowego i wynikają jedynie z polskich zbrodni na Niemcach po II-ej Wojnie Swiatowej. Z publikqcji wydanej przez Polski Instytut Studiów Zachodnich " Biblioteczka Ziem Zachodnich " - wojna została juw w 1942 r przedstawiona jako " wojna o politycznie Wielką Polskę , Polskim celem wojennym jest wybrzeże Morza Bałtyckiego od Kłajpedy po Szczecin .i grqnicq nq Odrze i Nysie., Nowa. zachodnia granica Polski powinna zostać jesli to konieczne, także wymuszona bez międzynarodowego mandatu."... W wystawionym (?) /wydanym/ w 1943 r. Memorandumm , jeszcze przed Konferencją Pokojową domagano się tworzenia po wojnie faktów dokonanych. Celem tego było wyeliminowanie możliwości przeprowadzania narodowych referendów. Do tego momentu więc, wypędzenia ludności niemieckiej przeprowadzane całkowicie sprzecznie z z międzynarodowym prawem, uzna- wane były jako niepodważalnz warunek wytyczenia nowej polskiej granicy zachodniej. Duże znaczenie miała ostatecznie praca zbiorowa "O LEWYM BRZEGU ODRY" Jest ona próbą udowodnnienia . że nowa polska granica zachodnia musi także obejmować lewy brzeg rzeki, a wraz z nim takie miasta jak Zgorzelec .... i Frankfurt. "Westrundschau Zygmunt Wojciechowski u a.( i inni ) : "O lewy brzeg środkowej i dolnej Odry " / Uber das linke Ufer der mitteren und unteren Oder/ " in PRZEGLĄD ZACHODNI I ( 1945 ) , 2/3 : 61-87) W Szczecinie wypędzenia przeprowadzano jeszcze w dalszym ciągu jeszcze w 1946 r. po to by w sposób równie sprzeczny z międzynarodowym prawem , wziąć to niemieckie miasto w polskie posiadanie. UWAGA red. , W przesłanym tekście niemieckim brak 2ej cz. zawierającej d.c. mówiący o polskich publikacjach w omawianej sprawie. Powinna być też zrobiona kolorowa kopia oryginału. która odpowiednio uzmysławiałaby obraz niemieckich pretensji. Na czarno-białej, bardzo bladej, mało co widać ! Nie podano również źródeł medialnych. z których te dokumenty( niemiecki i polski) zaczerpnięto. Redakcja TECZKI ( nr 132/VII- VIII 2011)