1/" L'Echelle à Coulisses"
Jest to bardzo dziwne miejsce ; Od ul; Tolbiac,wchodzi siç w podwôrze,
otwiera drzwi budy stojacej nq srodku i schodzi wdôł. Lokal nie jest ladny : sciany przysloniçte buraczkowymi zaslonami, od lat nie widzialy pędzla. Reflektory umieszczone pod sufitem, świecą zbyt ostro i utrudniają robienie zdjęć.W głębi nieduża scena, jakieś mikrofony, dwa krzesła i po lewej stronie czarny skrzydłowy fortepian.
Dyrektorka tego miejsca, Maria, występuje w bluzie i wytartych jeansach-
stosownie do stylu miejsca. Zapowiada kolejnych Artystów. Jakaś starsza pani siada do
fortepianu i gra jakiś "kawałek" Chopina.
Tego wieczoru najwięcej jest pianistów . Potem ktoś odgrywa scenkę satyryczną.
Bretonczyk śpiewa ładną piosenkę o Morzu. O czymże mógłby innym śpiewać!?
Wszyscy klaszczą przy każdym występie.
Przerwa - w zaimprowizowanym barku można napić się soku z pudełeczek.
I zastanowić się nad sensem istnienia takiej "DZIUPLI".
Koniec pauzy
Maria wkracza na scenę i zapowiada " A teraz wystąpi z programem piosenek STAN RUDNITZ"
W jej głosie słychać zapowiedź czegoś niezwykłego!
Rzeczywiście - ponad 1.5-godzinny występ polsko-francuskiego piosenkarza kończy się burzą oklasków. STAN bisuje !
Tym razem jego Program jest zupełnie przerobiony, choć piosenki mają te same tytuły.
Doszedł też oprócz gitary, na której gra zawsze wierny HERVE. jakiś mały instrument klawiszowy "Musical"(?). którym Stan Rudnitz jest zachwycony i poleca gitarzyście by na nim też zagrał. Istotnie - instrument ma przyjemny dźwięk.
Wieczór konczy się piosenką -
"JE SUIS SANGRA - GENERAL-
JE QUITTE LE FORT DE BELLONCIO.
ET L ENNEMI ARRIVE! -
JE NE SERAI PAS HEROS !-
Tak bywa w wojsku!
A w" Echelle aux Coulisses" ? Akurat odwrotnie- Stan Rudnitz schodzi ze sceny jako tryumfator i chyba najlepszy aktor tego Wieczoru.
Więc jaki jest sens istnienia takiej dziupli? - Dochodzę do wniosku, że stanowi miejsce schronienia osób. mających pewne ambicje artystyczne i bardzo pragnących się gdzieś "zaprodukować".
Jest to więc miejsce społecznie użyteczne. Dawniej było podobno składem jakichś towarów.
Różne ptaki o podciętych skrzydłach mają gdzie nimi pomachać.
Nie dotyczy to akurat STANA, który występował w ciągu kilku lat w wielu paryskich kawiarniach i zawsze z dużym powodzeniem.
Maria.
C'est vraiement un lieu bizarre;
On entre dans la cour du 16, rue Tolbiac,
On ouvre la porte d'une sorte d'édicule
situé au milieu et l'on descend dans la cave
Le lieu n'est guère joli : les murs, recouverts
de draperies rouge betterave,n' ont pas vu le
rouleau de peintre depuis des années.
L eclairage, trop fort, rend difficile le travail
du photographe, En bas de la salle une scene, un micro,
deux chaises et, sur la droite,un piano a queue.
Maria, l animatrice des lieux, porte une blouse
a l ancienne et une paire de jeans delaves conformes
au style des lieux. Elle annonce les artistes qui se suivent.
Une vieille dame joue au piano un 'MORCEAU, DE cHOPIN.
Ce soir, les pianistes sont nombre.
Ensuite quelqu un presente ub sketche satirique. Un Breton
chante une chanson sur la MER. Que pourrait-il chanter d'autre!?
A chaque numero, le public applaudit.
PAUSE.
Dans le petit "bar" improvise on peut se desalterer d une boite
de jus de fruit. Et reflechir sur le sens d existence de cette
"Boite"!
FIN DE PAUSE
Maria monte sur les planches et annonce :
"Maintenant STAN RUDNITZ va presenter son programme de chansons".
On entend dans sa voix une note d'insolite.
En effet - une heure et demie passent en un clin d'oeil!
Le "numero" du chanteur polono-francais s'acheve sous de grands
applaudissements. Stan quitte la scene en triomphateur et sans
doute le meilleur acteur de la soiree. On lui demande un "bis".
Son programme est tout modifie, bien que les chansons portent
les memes titres.
Finalement, pourquoi un tel "TROU" existe-t-il? c'etait, parait-il autrefois, un depot de marchandises?
AUJOURD'HUI un coin ou des artistes peuvent presenter leurs talents divers.
Des oiseaux aux aikes brisees trouvent ainsi un coin ou ils peuvent essayer
l'envol.
Ceci ne concerne evidemment pas Stan Rudnitz = qui a deja chante dans differents cafes parisiens - avec succes.
Et puis, Herve le Fidele Guitariste est toujours la.
Pour la premiere fois stan a decide d y ajouter un drole de petit instrument
sorte de clavier au son agreable. Et Herve le manie avec facilite.
La soiree s'acheve sur une chanson militaire :
"JE SUIS SANGRA - GENERAL-
JE QUITTE LE FORT DE BELLONCIO.
ET L ENNEMI ARRIVE! -
JE NE SERAI PAS HEROS !-
Ca va ainsi a l armee!
Maria.
-----------------------------------------------------------------------------------
W katalogu "Seene Associes" Saison IX 08 - I. 09. Znajdujemy tekst wstępny tyczący czterech teatrów lokalnych w północnej Francji, współpracujących stale ze sobą.
Są to miejscowości Grenay, Henin - Beaumont, Lievin i Sallaumines.
Dla najmłodszych jest teatr marionetek w Sallaumines pod nazwą Teatro Golondrino
Teatr Piosenki "Arc en-Ciel" działa w Lievin.
Teatr Du Copeau w Grenay.
Wreszcie teatr De L'Escapade w Henin - Beaumont.
Patriotyczna rocznica 11 listopada przedstawiona jest w Henin - Beaumont - tytuł sztuki "EUX" (Oni) i w Lievin: "Wspomnienia szczura".
Teatr "Le Tapis noir" (czarny dywan) działa w Grenay łącząc piosenkę i taniec. Najbardziej znanym na północy Francji reżyserem jest Rene Coutteure.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz