"HENRI et ANNIE de
MONFORT" = écrits et engagements” - taki był tytuł
odczytu w Bibliotece Polskiej w Paryżu w dniu 5.X.12. Dotyczył
dwóch postaci, może szerszej publiczności mniej znanych, z okresu
międzywojennego, kiedy to Polska po odzyskaniu niepodległości w
1918 r. zaczęła nawiązywać samodzielne stosunki dyplomatyczne z innymi państwami. Przede wszystkim z
Francją.
Jednym z Francuzów, który odegrał bardzo ważną rolę w rozwoju
tych stosunków oraz w obronie
polskich dóbr kulturalnych w Paryżu był Henri Archambault de
Monfort. Jego związki ze środowiskiem
polskim w Paryżu powstały w 1912 r., kiedy zaprzyjaźnił się on z
publicystą i bibliofiłem C. Woźnickim.
Następnie służył piórem Delegacji Polskiej, która rozpoczęła
działalność w 1919 r. i uczestniczyła w Konferencji Pokojowej.
( W sklad jej wchodzili m.in.Roman Dmowski i
Ignacy Paderewski jako Przewodniczący.) Współpracował z Biurze
Prasowym Delegacji Polskiej i zaprzyjaźnił się wtedy z poetą
Zygmuntem Lubicz-Zaleskim. Razem z małżonką Annie założyli
Stowarzyszenie "Les Amis de la Pologne",
a następnie Stowarzyszenie France-Pologne, którego pani Annie de
Montfort była Delegatką generalną.
W latach 1923-1924 de Montfort był w Warszawie korespondentem
prasowym, a w latach 1926-1932 wysłannikiem dziennika LE TEMPS.
Wtedy nawiązał przyjacielskie kontakty m.in. z wybitnym historykiem
Marcelim Handelsmanem.....(fot.)
Henri de Monfort był kolejno Sekretarzem Akademii Nauk Moralnych i
Politycznych(od 1917 r.) i Dyrektorem Administracyjnym Instytutu
Francuskiego (w 1934 r.). Korzystał z tej pozycji, by prowadzić
akcję Pośrednika między literatami i uczonymi obu krajów, tj Polski
i Francji.
Jednocześnie jako Profesor w Instytucie Wyższych Studiów
Międzynarodowych zyskuje uznanie jako specjalista do spraw
odczytu w Bibliotece Polskiej w Paryżu w dniu 5.X.12. Dotyczył
dwóch postaci, może szerszej publiczności mniej znanych, z okresu
międzywojennego, kiedy to Polska po odzyskaniu niepodległości w
1918 r. zaczęła nawiązywać samodzielne stosunki dyplomatyczne z innymi państwami. Przede wszystkim z
Francją.
Jednym z Francuzów, który odegrał bardzo ważną rolę w rozwoju
tych stosunków oraz w obronie
polskich dóbr kulturalnych w Paryżu był Henri Archambault de
Monfort. Jego związki ze środowiskiem
polskim w Paryżu powstały w 1912 r., kiedy zaprzyjaźnił się on z
publicystą i bibliofiłem C. Woźnickim.
Następnie służył piórem Delegacji Polskiej, która rozpoczęła
działalność w 1919 r. i uczestniczyła w Konferencji Pokojowej.
( W sklad jej wchodzili m.in.Roman Dmowski i
Ignacy Paderewski jako Przewodniczący.) Współpracował z Biurze
Prasowym Delegacji Polskiej i zaprzyjaźnił się wtedy z poetą
Zygmuntem Lubicz-Zaleskim. Razem z małżonką Annie założyli
Stowarzyszenie "Les Amis de la Pologne",
a następnie Stowarzyszenie France-Pologne, którego pani Annie de
Montfort była Delegatką generalną.
W latach 1923-1924 de Montfort był w Warszawie korespondentem
prasowym, a w latach 1926-1932 wysłannikiem dziennika LE TEMPS.
Wtedy nawiązał przyjacielskie kontakty m.in. z wybitnym historykiem
Marcelim Handelsmanem.....(fot.)
Henri de Monfort był kolejno Sekretarzem Akademii Nauk Moralnych i
Politycznych(od 1917 r.) i Dyrektorem Administracyjnym Instytutu
Francuskiego (w 1934 r.). Korzystał z tej pozycji, by prowadzić
akcję Pośrednika między literatami i uczonymi obu krajów, tj Polski
i Francji.
Jednocześnie jako Profesor w Instytucie Wyższych Studiów
Międzynarodowych zyskuje uznanie jako specjalista do spraw
politycznych "Wschodniej Europy"
(napisał na ten
temat kilka książek). W 1935 r. podjął w Bibliotece Polskiej
wykłady w Ośrodku Studiów Polonijnych.
W 1940 r. państwo de Monfort wywożą z Biblioteki do swej posiadłości
La FLECHE 18 skrzyń starodruków,a dzieła sztuki ukrywają w Instytucie Francuskim.
Ich mieszkanie służbowe przy rue Mazarine nr3
daje schronienie ludziom i książkom Polski podziemnej we
Francji. Pani Annie działa jako łączniczka polskiego Ruchu Oporu we Francji.
Aresztowana w marcu 1943, uwięziona
we Fresnes, a potem wywieziona do Ravensbruck, umiera w obozie.
Po wojnie Henri de Monfort podejmuje starania o utrzymanie
niezależności Biblioteki Polskiej (od rządu komunistycznego w Polsce).
Archiwa państwa de Monfort zostały złożone w Bibliotece Polskiej,
co pozwoliło na przygotowanie wykładu o ich działalności.
Wśród dzieł opublikowanych przez Henri de Monfort można
wymienić : "Dantzig, port de Pologne".
"Le Drame de la Pologne", "Le Massacre de Katyń".
Wykład przygotowała i wygłosila pani Celine Gervais Francelle.
Jednocześnie otwarto tego dnia specjalną wystawę Dokumentów,
wybranych z Ich Archiwum przez profesor C. Gervais.
temat kilka książek). W 1935 r. podjął w Bibliotece Polskiej
wykłady w Ośrodku Studiów Polonijnych.
W 1940 r. państwo de Monfort wywożą z Biblioteki do swej posiadłości
La FLECHE 18 skrzyń starodruków,a dzieła sztuki ukrywają w Instytucie Francuskim.
Ich mieszkanie służbowe przy rue Mazarine nr3
daje schronienie ludziom i książkom Polski podziemnej we
Francji. Pani Annie działa jako łączniczka polskiego Ruchu Oporu we Francji.
Aresztowana w marcu 1943, uwięziona
we Fresnes, a potem wywieziona do Ravensbruck, umiera w obozie.
Po wojnie Henri de Monfort podejmuje starania o utrzymanie
niezależności Biblioteki Polskiej (od rządu komunistycznego w Polsce).
Archiwa państwa de Monfort zostały złożone w Bibliotece Polskiej,
co pozwoliło na przygotowanie wykładu o ich działalności.
Wśród dzieł opublikowanych przez Henri de Monfort można
wymienić : "Dantzig, port de Pologne".
"Le Drame de la Pologne", "Le Massacre de Katyń".
Wykład przygotowała i wygłosila pani Celine Gervais Francelle.
Jednocześnie otwarto tego dnia specjalną wystawę Dokumentów,
wybranych z Ich Archiwum przez profesor C. Gervais.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz